De laatste

Het is onze laatste avond, We zijn inmiddels in London (on) in Canada, morgen zijn we om 13.00 uur BIj Toronto Pearson International Airport, om de auto in te leveren, en koffer af te geven. en om 17.00 uur vliegen we terug naar Amsterdam, en dan onze huistopper Nathalie komt ons ophalen maandagmorgen heel vroeg.

We zijn blij dat we naar huis kunnen, we missen de 2 meisjes ontzettend. En willen weer aan ons normale leven beginnen. Werk, school. Vrienden. en vrije tijd.

Hadden we deze vakantie nodig ? Ja, ik in ieder geval wel, toch wel een behoorlijke klap gehad, na een aantal keren ziek te zijn geweest, en natuurlijk heeft de maagverkleining heel veel voordelen, maar zeker ook wat nadelen, en heeft lichamelijk wel impact gehad.

Hoe was de vakantie? Deze was top, we hebben 2.5 week top samen gehad, we hebben teveel gezien, gelachen, af en toe een traan na het bellen met de meisjes, heimwee? Nee. Zou ik hier voor vast willen wonen ? Eerst dacht ik altijd, dat zou ik wel willen, en nu weet ik het zeker.. Helaas is dat door meerdere oorzaken niet mogelijk. Maar anders..

Bianca en Quinten zijn gemakkelijke reisgenoten, en hebben geen last gehad van elkaar, terwijl we wel 2.5 week op elkaars lip gezeten hebben. Je moet wat accepteren, maar dat ging prima. We hadden internet onbeperkt, en dat is ivm zoeken en navigeren wel zo makkelijk, en ook met thuisfront contact houden is heel eenvoudig op die manier. Hierdoor hadden we ook een Amerikaans telefoonnummer wat je bij sommige dingen wel nodig hebt..

Hoeveel hebben we gereden ? 6200 km, maar dat stelt hier niet veel voor, afstanden zijn heel belachelijk.

Tanken is 1/3 van de Nederlandse prijs, en deze wordt in Gallons berekend. (3.55 dollar),

Waarom naar Canada vliegen en naar Amerika op vakantie.... Omdat het verschil met auto huren en vliegtickets te groot waren. Scheelde meer als 1000 euro alleen de autohuur. Vandaar ook de keuze om een auto te huren bij Tujo. En niet bij een reguliere maatschappij.

Motels/Hotels. We maken altijd bewust de keuze voor een 2 of 3 sterren motel, we zoeken ze wel uit op kwaliteit, en hebben altijd fatsoenlijke kamers met of zonder ontbijt. En het is veel persoonlijker, en auto is ook vlakbij. En ze liggen op de route waar wij langskomen. Meer faciliteiten als slapen en ontbijt zijn er niet, soms wel een wasmachine en droger. Prima, 's morgens keycard inleveren, en wegwezen.. zo hebben we 13 hotels gehad. Prijstechnisch kun je dure hotels nemen, nu zitten we in de klasse 60 dollar, iets wat heel normaal is, de Amerikaan weet niet beter..

Voordelen Amerika, Wegennet is gigantisch, parkeerplaatsen bij winkelcentra, bedrijven, Mac Donalds zijn supergroot, Wegen in de stad zijn meestal 2 en 2 rijstroken, en vaker ook 3 en 3 rijstroken, bredere wegen, je rijdt allemaal dezelfde snelheid (70 mijl op de snelweg = 120 km p/u) en dat rijden de vrachtwagens ook.. je blijft o je baan, of het nu links of rechts is, inhalen mag aan beide kanten. Verkeerslichten hangen aan de overkant van de weg en zo krijg je ook geen pijn aan je nek, Rechts afslaan door rood mag, als je voorzichtig bent. Wegen netwerk is enorm aan het verbeteren

Supermarkten zijn supergroot, en daar krijg je bijna alles wat je thuis nodig hebt in meervoud. het is de Aldi. plus, Heutz, Stox, C&A, apotheek, bank, en mediamarkt op een plek.

Er zijn mooie schitterende gebieden, er is gigantisch veel te zien. In alle soorten en maten, van prachtige huizen, gebouwen, tot gigantische natuurparken, bruggen, Sportcentra, geschiedenis, en gigantisch veel musea.

Nadelen, Ja, alles ligt ver uit elkaar. kilometers (mijlen) maak je vanzelf hier, gevaarlijk is het op bepaalde punten ook, dat hebben we gezien en gemerkt. In het zuiden zijn de mensen soms zeer onbeschoft. en ze nemen niet eens de moeite om tegen je te praten als je als klant aan de kassa staat, terwijl de kassière aan het bellen is met een vriendin.

Alles is hier duurder geworden net als bij ons, de brandstof in inmiddels al 4x zoveel, een biertje in het stadion ongeveer 12 dollar (11 euro).

Mooiste dingen? Ja er zijn mooie dingen te zien, schitterende dingen, teveel om op te noemen.

Bijzonder waren vond ik toch wel de gesprekken die we met sommige mensen hadden. In Tennessee stopten we bij een Visitor center van Amish, hier zat een 75 jarige vrouw achter de kassa (geen amish), en ze vroeg wie we waren, en waar we vandaan kwamen. En zij vertelde over haar leven, en haar man die 5 jaar geleden was overleden, in het typische zuidelijke accent. "The Lord had taken my husband to his house, I am wondering how long it takes, when he calls me home), geweldig gesprek gehad, ze was nog nooit Tennessee uit geweest, en haar man was haar leven.. Doet me denken aan mijn eigen moedertje (fijne moederdag :) ), en dat ze moest werken, om van te leven, haar pensioen was te weinig. In Detroit een heel mooi gesprek gehad met een medewerker van de Walmart, zij en haar man kwamen uit albanië, en werkten beide 2 banen, zodat zoonlief kon studeren, ze hadden bijna niks over om van te leven. Maar een geweldig gesprek gehad.

Kom ik hier terug.... zeker weten, na mijn dood sowieso, ik word hier uitgestrooid.

Al met al, 17 schitterende dagen gehad, zeker geen spijt.

En voor diegene die het blog gelezen hebben, ik hoop dat jullie het leuk gevonden hebben,

willen jullie nog foto's zien, app of bel ff, de koffie staat klaar..

Groeten,

Bianca, Quinten en Patrick Jansen

Detroit en Detroit zoo

Gisteren zijn we naar Detroit zoo geweest, daar hebben we een hele dag rondgelopen, kijk naar de foto's op de foto pagina.

Vandaag had ik het plan om voor Ross Bennett, de soldaat die in Warcemetery in Henri Chapelle ligt begraven, en die wij geadopteerd hebbenm info te gaan zoeken, aangezien hij hier in Detroit is geboren en getogen. Ik heb in de laatste 3 jaar nogal wat info bij elkaar verzameld, en zelfs met Deborah (die zelf in de buurt woont van Atlanta Georgia), een hoop info verzameld hebben.

Verhaal in het kort, Vader James, geboren rond 1873 in Winston-Salem Forsyth County in North Carolina, heeft de slaventijd niet meegemaakt. Zijn vader wel, hij leert net voor de eeuwwisseling Doshie Kirksey kennen. ze trouwen in 1899 en krijgen 3 jongens en 2 meiden. van de meiden vind ik geen info, de oudste sterft op 39 jarige leeftijd in Decatur Ill. en heb familie gevonden, maar kunnen/willen mij niet helpen. andere broer, sterft in 1984, maar verder ook geen info, of familie, van Ross, zoek ik de geboortedatum en foto....

Dus vandaag naar de Public Library in Detroit deze ligt op 5201 Woodward Ave, een prachtig gebouw in het centrum van Detroit. De medewerkers zoeken zich uit het naadje voor ons, maar verder als een vermelding in een boek van gesneuvelde soldaten en 3 korte krantenberichten, komen we niet. In de bibliotheek ligt de Burton collectie, een archief over alles wat om en in Michigan is gebeurd, census, Militaire gegevens, alles. Maar ze hebben wateroverlast gehad, en deze is al 2 jaar gesloten, das pech hebben. Toch gaat een van de medewerkers in het archief, en probeert van alles, maar het zal maar niet lukken... Na 2 uur gezocht te hebben, op krantenartikelen, Kmicrofilms. boeken etc. gaan we met een ander adres naar de County Clerk, deze ligt op 400 Monroe street, midden in het Centrum in de Griekse wijk. We gaan naar de 6de etage, en worden te woord gestaan door een van de medewerkers, echter kan deze ons alleen gegevens meegeven, als we een geboorte datum hebben, en die heb ik nu net niet... die zoek ik... met een formulier om een geboortecertificaat aan te vragen in het staatsdossier in Lansing (de hoofdstad van Michigan), gaan we toch wat teleurgesteld naar de auto..

Onderweg naar de auto bel ik alvast naar Lansing wat te te nemen stappen zijn.. en krijg netjes info van de dame....

Dit is ook meteen de grootste fout in de vakantie, onze auto staat 300 meter verderop en we zien niet dat we gevolgd worden door een jongeman. wij stappen in de auto, en zetten de navi aan naar de volgende bestemming.. De jongen loopt voorbij, we zien dat hij een broek tot onder zijn achterwerk aanheeft, een bandana, en een pet op.. eerst lachen we erom, maar dan draait hij zich om, komt onze richting uit en kijkt naar ons kenteken.... opeens hadden we toch het idee...... WEGWEZEN...... dit hebben we ook vlug gedaan, er stonden meerdere met dezelfde bandana op meerdere hoeken, en dat is een slecht teken, dezelfde colours betekent... Gang.... en daar ga ik niet mee spotten.

Ff bij de mac Donalds een burger naar binnen gemept, en lol getrapt met Marc, een jongen die vandaag 25 jaar geworden in. een afro-amerikaan van een 200 kilo, we hadden de grootste lol met elkaar.. We zitten nu nog met een heleboel tomaten ketchup in de tas die we kregen voor 1 frietje...

Daarna zijn nog nog bij het Ford Museum geweest op Piquette Avenue Plant, waar van vanaf 1903 de T-Ford en de A-Ford zijn gemaakt, en later nog auto's gebouwd door Studebaker. We wilden nog naar het Motown museum, wat daar niet ver uit de buurt ligt, maar deze is ivm verbouwing tot aan de zomer gesloten, en is een grote bouwput. Motown is heel erg belangrijk voor de 'zwarte' muziek in Amerika, helaas maar gesloten. Na ook aan Quinten de wat mindere wijken te hebben laten zien, gaan we nog aan het eind van de middag naar een Outlet centre net ten noorden van Detroit, en kopen wat souvenirs. Naast de bekende dure merken, komen we ook in een outdoor winkel waar ze vishengels, camping spullen, souvenirs, maar ook zwaar wapentuig hebben, pistolen, revolvers, Geweren, mitrailleurs, Grote messen, Machetes, Kruisbogen, je kunt het niet voorstellen, of ze hebben het er.... bij ons ondenkbaar, maar daar de normaalste zaak, die je bijna naast de boter en een fles cola kan kopen...

4 jaar geleden waren we ook in Detroit, toen sliepen we op 14 mile road, in het days inn.. Het valt mij op dat het allemaal verbeterd is, er wordt volop gewerkt aan de wegen, en een hoop oude troep (huizen bedrijven) is afgebroken, veel snelwegen en andere wegen zijn al verbeterd, veel rotzooi langs de wegen is opgeruimd, net als oude fabrieken, in 2013 is Detroit failliet gegaan, de auto industrie, waar Detroit op draaide liep 60% terug, dus er was heel veel leegstand, armoede, en waar dat is, ook veel criminaliteit. Er zijn bepaalde wijken, zoals Fishkorn, waar je niet moet komen, daar is het gewoon niet veilig, en daar blijven wij ook lekker weg... Er zijn veel leuke gedeeltes, zoals het griekse centrum en om de stadions, waar je leuke zaakjes, restaurantjes en cafeetjes hebt. Over het algemeen zijn de mensen hier vriendelijk, en helpen ze je graag. 's Avonds moet je hier wel uitkijken. en niet zomaar over straat gaan..... zeker geen dure spullen bij je hebben....

We gaan bij de Walmart nog ff wat eten halen, gisteren zijn we wezen eten bij de applebees op 14 mile road, (Quinten werd er door de serveerster "Sweety" genoem, dus ik ben hem al 2 dagen aan het plagen hiermee) maar te vaak achter elkaar kan mijn maag niet aan.. Dus kijken voor wat gezondere dingen, en niet alles "fried" .....

We hebben 3 nachten in het super 8 motel doorgebracht op Sterling Heights, een prima Hotel met een prima ontbijt.... Vanmorgen toen we onderkwamen waren de bagels op. de receptionist zei, morgen zijn ze er weer, ik heb alleen maar gezegd, dan eet ik nu niks meer tot morgen...... waarna hij lachend wegliep........ I love the Dutch

Morgen gaan we verkassen naar London, dit ligt in canada op 1.45 uur van het vliegveld, hier slapen wij de laatste nacht in een conferentie centrum.. Zondag vliegen we naar Nederland terug..

Dosvedagna

Gaylord - Frankenmuth - Ann Arbour - Detroit

Dinsdag om 09.00 uur uitgecheckt bij het America's Best Value Inn motel net ten zuiden van het Centrum van Gaylord, Nog even wat foto's gemaakt van het Zwitser getinte dorp, en wat chips in chocolade gekocht bij de plaatselijk Alpine Chocolade Winkel, (Ja Chips met Chocolade, zeer lekker)

Dan nog ff langs Derminers, mijn favoriete winkeltje wat drinken gekocht, is een klein houten winkeltje halverwege de weg naar ken, op Old Highway 27. Met een wc die buiten staat als houten poepdoos :), Vandaar uit via Mancelona Road, terug naar Ken op de White Cloud Trail, een weg midden in het bos. Waar letterlijk niemand woont. Alleen hij en een viend Danny. Daar bij hem, en de snowmancam zouden we nog ff voor de camera verschijnen, omdat de meisjes ons wilden zien (snowmancam.com of earthcam.com zoeken op snowmancam).

Nog ff wat foto's gemaakt van de tientallen diertjes die er zijn (eekhoorns, vogels en als we er niet bij zijn herten, porkypines, wasberen, en zwarte beren, maar ook kalkoenen)

Na 15 minuten vertrokken richting Frankenmuth een rit van ongeveer 2.5 uur naar het midden van Michigan.

Dit stadje is gesticht door Duitsers uit Beieren, en is dan ook compleet Duits ingericht, met de typische stijl,

WIj gaan echter naar Bronners. De grootste kerstwinkel ter wereld, met meerdere ingangen, en een zeer grote parkeerplaats.

Je weet binnen niet wat je ziet, zoveel kerstartikelen, gesorteerd op thema, en kleur, van sport, tot engelen van motoren tot landen (ja ook Nederland), Rekken vol, meters lang 3 hallen vol. Prachtig om te zien. Ze betalen 1250 dollar per dag aan stroom door de vele lampjes. en er branden er een paar miljoen. Ze verkopen er meer dan 2 miljoen kerstballen per jaar....

We kijken onze ogen uit, eten er een hotdog met een koffie (lekker met zijn 3en voor 13 dollar), en rijden onze dag vol naar Farmington Hill net buiten Detroit, hier hebben wij ons hotel (motel 6), Meer was er op de dag niet te beleven, het heeft de hele dag gigantisch geregend. 's avonds in een plaatselijk family restaurant kippetje-friet gegeten..

Wel hebben we ons afgevraagd of het kan, dat een Amish (kwam ik met 2 zoontjes tegen op de wc) die zelf geen stroom hebben, auto, alles wat met electra te maken heeft, of brandstof besturing, dat hij wel zijn handen aan de elektrische handendroger aan het drogen was.... kan dat ??? mwhahaha.

Vanmorgen eens ff beetje uitgeslapen, we zijn een beetje moe van het vele reizen en zijn blij dat het niet meer zoveel kilometers zijn, we hebben er inmiddels meer als 5000 gehad, en natuurlijk ook superveel dingen gezien, en meegemaakt. Dus eigenlijk willen we afwachten wat de dag brengt.

We gaan als 1ste naar de Walmart, ik heb een oud collega van een bedrijf waar ik een aantal jaren geleden gewerkt heb (met plezier), beloofd in 2018 om een T-Shirt te kopen van Michigan Wolverines, in 2018 kon ik het niet vinden, nu vond ik er genoeg, komt misschien ook omdat ze kampioen geworden zijn in 2021, Hun merkteken geel shirt, gigantisch blauwe M op de voorkant.

Deze gekocht, en dan maar door naar het stadion van de Wolverines. Deze ligt in Ann Arbour, en zijn in 2018 er ook geweest, maar wil Quinten toch graag het op 2 na grootste veld stadion ter wereld laten zien (105.000) toeschouwers. En dat voor College football, want Ann Arbour is de Universiteitsstad van Michigan.

Zeer mooi en groot stadion.. Wat foto's gemaakt, geprobeerd om binnen te komen, maar het is compleet afgesloten.. jammer...

Dan wil ik Quinten een stukje van de 8 mile Road laten zien. Deze weg is beroemd en berucht, en Eminem heeft er een lied en film naar vernoemd. Aan de noordkant van deze weg wonen de rijke blanken in de Suburbs, en ten Zuiden de arme zwarten.. Het is nu een stuk minder, maar voorheen was het de letterlijke scheidslijn.

Op de 8 mile road ligt de American Jewelry & Pawn, de Lommerd of pandhuis wat bekend geworden is door Hardcore Pawn op tv.

Met Eigenaar Les Gold, Seth Gold en Ashley Gold.

We parkeren de auto, en lopen naar binnen. We kijken rond in de winkel, waar van alles te koop is. letterlijk van alles, van machines, tot motoren, muziekinstrumenten, sportsmemorablia etc. Een man sprak ons aan en vertelde vrolijk over het bedrijf, ze zaten onderling elkaar voor de gek te houden, en was er zeer ontspannen. We moesten wel een T-shirt kopen anders kwam hij niet naar voren... Dus dat maar gedaan, anders waren we voor niks gekomen, en dat wilden we niet, hij kwam het T-shirt tekenen, en maakte kort een praatje, en maakten de gewenste foto's, was heel leuk, en zeer vriendelijk... wij weer ontzettend blij, en zijn erna ook maar vertrokken..

als volgende zijn we naar 2 plaatsen gegaan. Wij hebben in Margraten een graf geadopteerd, en in Henri Chapelle, een graf,

Van het graf in Margraten heb ik nagenoeg alle info over, over de man in JHenri Chapelle niet, en deze kwam uit Detroit, wij zijn naar zijn oude plek waar hij gewoond heeft geweest op 1810 East Ford Street, en de plek waar zijn moeder tot aan haar dood in 1949 gewoond heeft, Namelijk Eloise, een mentaal ziekenhuis, armenhuis en boerderijk een complex met rond de 70 gebouwen. Daar is zij ook ergens begraven, misschien dat hun info hebben, bij het gebouw wat er nog is, was niemand, en men zegt dat het er binnen spookt... (Haunted), Er staat wel een adres van een Museum op die archieven hebben, daar zijn we nog heen gereden, maar dat is alleen op zaterdag geopend.... dus alle gegevens maar opgeschreven, filmpje gemaakt voor de Fieldsofhonor-datbase.com pagina, en weer door...

Ik wil Quinten de stadions van Detroit laten zien, het Ford Field, waar de NFL CLub de Detroit Lions Spelen, een gigantisch overdekt stadion waar een slordige 80.000 mensen in gaan.. ernaast licht comerica park, het stadion van de Detroit Tigers, er gaan ook een slordige 45000 bezoekers in.... En is gigantisch groot... We parkeren de auto, vlakbij en zien dat er een wedstrijd gaat beginnen, dus de auto maar snel verplaatst en tickets gekocht..... Hebben we helemaal boven in het stadion gezeten en genoten van wat we zagen, tussen de innings door worden spellen gespeeld, gekke cams (Home Alone, mensen die alleen gekomen zijn), dressed voor de Wrong ocassion, verkeerd gekleed voor, iemand met een kostuum aan, of fans van andere clubs, worden dan ff in de kijker gezet. (Ja dat kan daar, niet zoals bij ons dat de rivaliserende mensen de kop wordt ingeslagen, hier zit alles door elkaar.... een van de redenen dat ik dit leuker vind. Tussen de 2 helften wordt natuurlijk het liedje gespeeld, wat in elk stadion bij elke wedstrijd tussen de 1ste en 2de helft van de 7de inning wordt gespeeld

Take me out to the ball game
Take me out to the crowd
Buy me some peanuts and cracker jacks
I don't care if I ever get back
And it's root, root, root
for the home team
If they don't win, it's a shame
Cause it's one, two, three strikes
You're out
At the old ball game.

Er is meestal een ere zanger (oud lid, een erelid, of zo) die het zingt en het publiek zingt mee, valser kan niet

Dan moet je nog een gek dansje doen tussen 2 andere innings. en als je dan op de camera in het stadion verschijnt, win je een club shirt... deze hebben we maar overgeslagen.. hahaha.

Helaas verloor de Thuisploeg de wedstrijd met 7-2 van de Pittsburgh Pirates (bij dat stadion (PNC Stadium) zijn we in de 1ste week geweest)

Buiten vlug de tas opgehaald, en nog ff op de foto met de gigantische tijger, en er zit een man op emmers en pannen te drummen, en klinkt geweldig, we gooien hem nog een paar dollars in de emmer.....

Er staat een politiewagen naast, met 4 agenten erin, en ik vraag netjes of we een foto mogen maken van de auto, ze stappen allemaal uit en gaan stoer voor de auto staan, en kunnen leuke foto's met ze maken. alles zeer ontspannen.

Erna nog ff naar de Walmart om eten te halen, en dan naar super 8 in Sterling Heights een Stadsdeel ten noorden van het Centrum , ongeveer een half uur rijden van het stadion, waar we de komende nachten zullen verblijven, een lekker goed motel met was mogelijkheid, dus de machine loopt al...

Zoals ze in Frankenmuth zeggen Guten nacht

Holland Michigan - Gaylord Michigan via Lakeview en Weidman (Dr. Pol) en Clare

Vanmorgen rond 08.30 uur vertrokken met een wat geërgerde bui. We boeken hotel met ontbijt, hotel was prima, echter het ontbijt blijkt een granenreep met een flesje water te zijn... dat is geen ontbijt... maar in het hotel heeft men er geen begrip voor.... dus bij een have a nice day. ff uitgelegd wat dat betekend.....

Maar goed, omdat we de 2de keer in Holland waren, en er wederom geen zak aan vinden, Holland is een plaatsje wat gesticht is door...... Hollanders, heel veel Nederlandse bouwstijlen met de trappengeveltjes, Nederlandse bedrijfsnamen, zeker 75% is Nederlands gericht.. Schuitema, Tuyp, Adema, allemaal komen ze voor.

Er is zelfs een pretpark in Nederlandse stijl, met windmolens, tulpen, ophaalbruggen en nog meer Nederlandse cliché spullen..

Wel heel erg leuk dat wel.

https://www.cityofholland.com/471/Windmill-Island-Gardens

Holland ligt aan de Oostoever van Lake Michigan, dus bootjes en strandhuisjes zover je kijken kunt..

We verlaten Holland, en rijden via Interstate 196 en US 131 naar Lakeview, hier is een kleine Amish gemeenschap met een winkeltje met lekkere Lokale lekkernijen, zoals Cheddar, Yoghurt, ijs, Maple Sirup, Worst, Salades, meestal gemaakt door Amish, ook houtwerk ter plaatse gemaakt is er te koop... we kopen er Maple Sirup en eten er een ijsje (1 bolletje, deze is wel zo groot als een tennisbal, overal in Amerika trouwens). Eromheen liggen allemaal Amish boerderijen en regelmatig komt er een paard en wagen of buggy voorbij. mooi om te zien, omdat het hier alleen nog maar landelijk is. rustig, lange wegen, en geen gestress...

We hebben Quinten niet verteld wat onze volgende bestemming is.. Dr. Pol.... in Weidman, Isabella County in Michigan, net ten noorden van Mount Pleasant, ongeveer 45 minuten van Lakeview.. Zijn adres op West Jordan Street is denk ik 1 van de 20 huizen op de kilometers lange weg.. We komen net om 12 uur aan...... er rijdt een auto weg en dat was Doc zelf... met camera's op het dak. 2 volgauto's van Natgeo erachter, die filmen hem 6 dagen in de week van 7 uur 's morgens tot 19 uur 's avonds.

We zien wel de kat (Tater) nog rondlopen, en filmen deze.... om toch succes te boeken, komen we een uur later terug... niet veel later komt hij het terrein op rijden... gaat naar binnen, maar heeft het ontzettend druk, de ene na de andere patient komt binnen, of wordt opgehaald, er zijn inmiddels 1,5 uur verstreken, en 3 crewleden die ons moeten aankondigen verder... maar geen dr. Pol.... maar dan........... de deur van de praktijk vliegt open, hij heeft de stethoscoop om... we maken een kort praatje, hij is zeeeer vriendelijk. zeker tegen Quinten, we maken ff een paar foto's en weg is hij.... de praktijk zit vol.... Als je dieren hebt, en je hebt niet veel geld, zal deze man je nooit in de steek laten... hij is er voor de dieren. en had nooit de bedoeling om er rijk van te worden.... dat is hij inmiddels wel... en met deze leeftijd (hij wordt 80 dit jaar), heeft hij het keihard verdiend.. zijn handen zijn ruw van het eelt. en zijn vingers versleten...

Bij de 1ste video (gefilmd van de dashcam) zie je hem naar buiten komen, dit gaat verder bij video 2

Onderkoeld maar voldaan ( 51 degrees (8 graden)), en een stevig wind, en nog wat foto's gemaakt van de Friese paarden met veulen achter de praktijk, zijn we vertrokken..

In zijn serie komt een aantal keren een rendieren farm voor.. Rooftop landing Reindeer Farm. net buiten het plaatje Clare, ten noorden van Weidman, ongeveer 25 minuten rijden.

Een boerderij waar kerstrendieren gouden en gefokt worden, Angel een van de bekendste rendieren komt vaker voor in de afleveringen van Dr. Pol, omdat het in de beginperiode niet erg goed met haar gaat..

We komen tegen 15 uur bij de farm aan, maar we komen de parkeerplaats op.... er is geen seizoen, het is er gesloten..... de poort is open en er staat dat er niemand door mag, dus dat doen we ook niet... we houden afstand, we kunnen de rendieren en alpaca's zien vanaf een afstand.. dan maar de telelens erop, en van een afstand fotograferen..... na 10 minuten komt er een auto het terrein op rijden, parkeert zij auto en komt naar ons gelopen, vraagt heel vriendelijk wie wij zijn, en zegt dat ze gesloten zijn tot eind mei... dan begint het seizoen..... maarrrrrrr julie mogen wel ff binnenkomen en kijken.... dus wij meteen de camera's gepakt.... blijkt de man de zoon van eigenaar Dave Aldrich te zijn.. en heeft ons alle dieren laten zien, en ook er alles over uitgelegd.... hij wilde ons niet laten staan omdat we helemaal van Nederland kwamen...... Wij helemaal blij en met een pakje kaartjes, die wij kregen en een lading foto's en een big smile vertrokken naar Gaylord.....

in 2017 had ik het fenomeen earthcam uitgevonden, in diverse plekken over de wereld, staan camera's die verzameld worden op earthcam.. zo ook een cam bij Wrigley Field. La Grange (nu op youtube), en nog tientallen andere plekken in Amerika en over de hele wereld. We vonden het maar raar die camera in Gaylord, een houten sneeuwpop die in het bos gefilmd werd. een houten eend ernaast....maar hoe langer we keken.. hoe meer plaatselijke dieren er verschenen, eenden, eekhoorns, meerder vogelsoorten, Herten, maar ook zwarte beren. Ook kwam er elke dag rond dezelfde tijd een man, die vertelde dan iets over de cam. en over de sponsoren van de hele wereld, die naar de snowmancam.com keken..., inmiddels 96.000 bezoekers per dag....

Deze man was Ken Borton, die samen met zijn vrouw Brenda de camera onderhield, en deze hing in het bos aan een van zijn huizen die hij verhuurde aan vakantie gangers.. Na een half jaar is hij er zelf gaan wonen. Vanwege de locatie, we zijn met hem in contact gekomen. En in 2018 hebben we Ken samen met zijn vrouw Brenda bezocht bij hun huis in Gaylord Michigan... Ken had hier een tiental huizen die hij verhuurde, hier heeft hij er een aantal van verkocht, omdat hij 2 jaar geleden gekozen is als State Representative, of te wel Lid van het huis van afgevaardigde in Michigan..

We hebben al die jaren (inmiddels 5), contact gehouden met hem en zijn vrouw, maar deze keer niet aangekondigd, omdat zij ook druk met werk zijn, en hij door de week in Lansing is. De hoofdstad van Michigan.

Wel treffen we Brenda aan, die net thuis komt, en hebben een uurtje met haar staan praten.. Was weer geweldig om haar te zien....

En een zeer leuk gesprek gehad..

We gaan morgenvroeg terug, omdat de meisjes ons op de camera willen zien, en dat willen we zeker doen..

Nog ff naar stadje Gaylord gereden.. 4 jaar geleden gestopt bij een winkeltje middle in the nowhere. Derminers.. Waarom weet ik niet, maar moest er ff heen... Zo modern daar dat de wc een hokje buiten het winkeltje is, ik mistte alleen het hartje in de deur :)

Gaylord heeft een zusterstad in Zwitserland, Pontresina. De bouwstijl is dan ook helemaal Zwitsers, zoals de meeste gebouwen en het City Hall (gemeente huis). morgen ff wat foto's ervan maken...

Nog ff een Elk park bezocht , die net aan de rand ligt van het dorp (Elk is een wapiti)

Daarna gegeten en naar hotel, en wederom zijn er 4.500 km gereden en een dag om..

Grützti miteinander

Dwight Illinois, Einde Route 66, Chicago en Holland Michigan

Het is zondag, ff lekker lui begonnen vanmorgen, ontbijtje in het Hotel, vandaar uit rond 9 uur naar de 1ste locatie gegaan in Dwight van Route 66, Een Service station, met de vrijwilliger die er sinds 1948 komt, wat een leuk locatie is het daar, garage is nog compleet ingericht. Er staat een T-Ford ingericht als brandweer auto binnen, waar we op mogen zitten voor de foto's, Alles originele Spullen, buiten oude Texaco pompen, helemaal geweldig, bekijk de foto's maar eens. Er waren 3 vrijwilligers daar, die het allemaal in geuren en kleuren deden vertellen. Ik had op de route 66 app gezien, hoe het eruit zag, en deze wilde ik absoluut aan doen.

Vandaar uit weer verder op de route 66 richting Chicago, we komen nog langs een oude gevangenis met 2 cellen, en nog langs prachtige plekjes, tegen 14 uur rijden we Chicago binnen, en daar eindigt ook plots de Route 66.

In Chicago zijn we eigenlijk alleen geïnteresseerd in de stadions, en vooral het Wrigley Stadium, het stadion van de Chicago Cubs die in de MLB spelen (Honkbal), ik zou hier graag een wedstrijd willen zien, maar deze is dinsdag pas, en dat gaan we niet redden, dat vind ik erg jammer, ik had me er zeer op verheugd, ik volg deze club al een jaar of 4..

Wel maken we een aantal foto's bij het stadion, en lopen er ff rond, grappig zijn ook de rooftop tribunes die op de naastgelegen gebouwen liggen, en van waar je onder het genot van hapje en drankje, en een diner vooraf naar de thuiswedstrijden kunt kijken. Wrigley stadium is gebouwd in 1914 en nog steeds in dezelfde stijl, wel is het in de loop der jaren verbouwd, en is er een enorm mooi spelershonk aangebouwd, Er kunnen net iets meer als 40.000 bezoekers in, en is op een na oudste MLB stadions in Amerika, het oudste is Fenway Park, waar de Boston Red Sox Spelen, deze is gebouwd in 1912.

De meeste andere stadions zijn moderner, en ook veel duurder gebouwd. Veelal door Populous Engineering. en kosten dan ook 100en miljoenen dollars, deze stadions liggen nagenoeg allemaal in de stad zelf. We zijn er langs een paar gekomen, PNC stadium in Pittsburgh van de Pittsburgh Pirates, Busch stadium in St. Louis Missouri, van de Cardinals. En na het bezoek van Wrigley Field, zijn we nog bij het guaranteed Rate Field van de White Sox gereden, ook een club uit Chicago die in de MLB spelen. Chicago is een enorme stad, we hebben een aantal filmpjes en foto's gemaakt, aan de oostkant ligt een 2x 4 baans weg die langs de kust van Lake Michigan van onder naar boven loopt en retour, en vandaar hebben wij wat opnames gemaakt.

Na het bezoek aan Chicago besluiten we om in Holland Michigan te gaan overnachten, dus rijden we nog 150 km via de I-80, I-94, I-90 naar Holland, deze weg loopt via de staan Indiana. we komen rond 21 uur aan in het days inn, een net hotel, waar we gaan overnachten, het is lekker vroeg in bed vandaag, morgen moeten we nog een heel stuk, we willen Quinten een aantal dingen laten zien, en er is 1 ding bij waarvan wij gezegd hebben, dat we er niet heen zouden gaan, maar daarover morgen meer..

Zoals ze hier overal zeggen als je naar buiten gaat..

Have a good one...

We hebben hier zeer slecht internet en kunnen geen foto's op loaden, deze volgen vanavondd

Springfield Missouri Route 66 naar St. Louis Mo, dan door naar Dwight Illinois

2 dagen verder...

Gisteren geen blog geschreven, wat op een normale dag moest lijken, veranderde plotseling..

Na een uiteindelijk goed hotel in Springfield, willen we vanaf Springfield, de laatste deel afmaken van de Route 66 naar Chicago, als voorproefje voor de hele Route 66. Alhoewel ik denk dat het westelijke gedeelte mooier is, komen we toch leuke dingen tegen. Allemaal authentieke dorpjes, gebouwen, wegen, bruggen en noem maar op, de camera's lopen aan een stuk. We beginnen in Springfield bij het visitor center, waar we als 1ste moeten inschrijven in het gastenboek, en een pin moeten plaatsen van het land waar we vandaan komen, das al grappig. De zeer vriendelijke vrouw geeft ons alles wat we willen qua informatie, en kopen en paar souvenirs.. buiten wordt er nog een foto gemaakt, en we beginnen te zoeken naar de wegen, ondanks het staat aangegeven, is het soms lastig, omdat er sowieso meerdere routes zijn, ivm het verleggen van de route in de loop van de jaren.. Een groot deel richting St. Louis ligt langs de I-44, en als je de navi gebruikt, dan loodst deze je al de interstate op. Maar dat willen we niet, dus..... navi uit... maar dan blijken de borden niet altijd aansluitend te zijn.... We komen er een dag later achter, dat er complete apps zijn met de route en met de bezienswaardigheden.....

tegen 17.00 uur komen we aan bij een van de mooiere gebouwen op dat moment.. de Fanning Outpost General Store in Cuba Missouri, binnen een kentekenplaat gekocht. en een stempel in het route 66 paspoort gehaald, we stappen in de auto... .hij start niet meer... klik klak is het enige wat we nog horen, nog een meevallertje, we hebben ook geen internet we zijn te ver van de bewoonde wereld, de vrouw in de winkel kan/Wil niet helpen.... Quinten heeft de motorkap open, maar naar een motor kijken, heeft geen effect....... wel effect is dat een bewoner die net langs komt rijden, vraagt of we hulp kunnen gebruiken, hij stelt zich voor als Ron, en start de auto over.. auto loopt weer, maar we willen niet het risico lopen dat we weer stop staan...

Hij belt een vriend, en brengt ons erheen... omdat hij blijft lopen is de dynamo in ieder geval niet kapot.. dus accu of startmotor blijven over..... We komen midden in een echt Amerikaans dorpje aan (Cuba) en bij Jason en zijn vrouw Kerry.. deze heeft een loodsje waar hij een garagebedrijf heeft..... na 10 min is hij eruit.. startmotor kapot...... hij bellen met de plaatselijke startmotor gigant... en wat denk je...... ze hebben hem op voorraad.. hij wilt hem halen..... en hem er ook meteen onderzetten..... nu de prijs nog, is een huurauto.... ik wil vooruit betalen, maar dan wel centjes terug... eigenaar gaat na ff hakkelen, eerst proberen dat hij het kon maken, moesten wel wel ff 2 dagen wachten.... met een dikke nee was het bezegeld dat Jason de Charger weer aan de gang brengt.... na 2.5 uur en de rekening betaald te hebben..... weer op weg naar St. Louis.... aangezien het stikdonker is, en wij het hotel al geboekt hebben, pakken we dan toch maar de insterstate. en arriveren rond 21 uur in St. Louis, waar we overnachten in een motel6..

Ik wilde aan het blog werken...... reisstekker gesneuveld. althans... hij doet niks meer, kan dus geen stekkers insteken, en niet de accu's van de camera's flitsers, tandenborstel, laptop en telefoons opladen.... Dus vandaar geen blog gisteren...

Doodmoe gaan slapen, het was inmiddels 23.30

Vanmorgen om 9 uur alles weer ingepakt. zoals elke morgen ff met de meisjes gebeld, we missen ze heel erg.. daarblj heeft Luna ook nog eens de waterpokken, en ziet er na een week al iets beter uit. maar telkens op de camera brak mijn hart... :(

in St. Louis ff naar de Walmart om een reisstekker te kopen, en een nieuwe koffiebeker, want we zijn er 1 verloren.. ..we hadden deze gekocht om op de kamer koffie, melk etc te drinken... ook ff getankt, we blijken in Illinois te hebben overnacht, en niet in Missouri, net over de grens, en we willen nog tanken... maar omdat in Illinois de benzine een stuk duurder is (1 dollar per gallon meer), tanken we ook weer in Missouri, vlak in de buurt van de Walmart..

Vandaar uit rijden we weer de route 66 af richting Chicago.. komen wederom langs prachtige stadjes en dorpen met heel veel mooie dingen om te zien en doen.. we maken er gretig gebruik van, en zullen naar verwachting morgen pas in Chicago aankomen... Springfield Il. Normal Il. Lincoln, Williamsville, Bloomington... stuk voor stuk mooie plaatsen met veel te zien..

Ondertussen in de loop van de middag krijgen we een Tornado warning... om de 10 minuten een update op de gsm. En het betreft ook telkens de steden en counties waar wij verblijven, maar omdat de mensen op ons heen niet gek reageren, doen wij dat ook niet... echter tegen het eind van de middag, komen we in een thunderstorm terecht, en het stormt en regent zo hard, dat we met nog een paar auto's de auto onder een brug neerzetten, het is lastig om op de weg te blijven... Na een 20 minuten wordt het al beter,..

en vervolgens onze weg....

We boeken alvast een kamer, bezoeken de laatste gebouwen voordat we in het donken Dwight binnen rijden.. hier slapen we in het super 8 motel... ernaast ligt een pizzaboer. en eten daar gezellig met de eigenaren een pizza met een cola.... die van Quinten was zo heet.... hij is nog aan het blussen met de cola ......

Guten nacht...

Graceland van Elvis Presley in Memphis Tennessee

Ooit ga ik naar het graf van Elvis, zelf vaak genoeg gehoord, en ook zelf uitgesproken. Maar vandaag is het ervan gekomen.

We gaan naar Graceland.

Wie en wat.

Wie Elvis is, ga ik niet uitleggen, iedereen weet wie het is.

Een van de trendzetters van de huidige muziek. Rock en Roll. Blues, Country, Gospel, het is allemaal door hem vertolkt, voorbeelden van toenmalige en huidige artiesten, iets wat ook terug te vinden is in het museum...

Een kaartje 77 dollar per persoon... dat mag de pret niet drukken, maar is ook wel heel erg duur, je krijgt er wat moois voor terug.

Allereerst kom je via de parkeerplaats aan de overkant van de mansion aan, daar koop je de tickets. en krijg een korte film over zijn leven. Vervolgens ga je met een pendelbusje (ja het zijn maar 200 meter) naar Graceland zelf, door de beroemde poort. en wordt voor de deur afgezet, Je krijgt een tablet omgehangen met koptelefoon, waarin je in je eigen taal, de uitleg krijgt over het huis en de kamers, de tuin, zwembad, kantoor van Vernon de vader, de racketbalruimte, de paardenstallen en weilanden, de Trofee kamer, noem maar op.

Op de begane grond (eetkamer, woonkamer, Jungleroom, muziekkamer, ouders slaapkamer etc) en de kelder (de ruimte met de 3 tv's en de pool kamer), buiten het kantoor van Vernon, de Smoke room. Overal mag je komen, niks aanraken, maar wel foto's maken. Filmen mag niet (Ahum). Als afsluiter kom je in de Mediation Garden, waar zijn graf is, die van zijn ouders, van zijn grootmoeder, en die van zijn kleinzoon die op 33 jarige leeftijd overleed. Een bijzonder moment vond ik zelf, als jarenlange fan, tijdens het bezoek aan het graf, hoorde je via de koptelefoon het nummer Can't help falling in love. Zeer indrukwekkend.

Bij de mansion hebben we nog wat foto's genomen. En daarna met het pendelbusje terug naar het museum, waar van alles is te zien, zijn leven in Duitsland als Militair, zijn kostuums, zijn voertuigen, met natuurlijk de roze cadillac, en de motoren, de 3 mercedessen (280sl + 2x een 600) en nog een boel auto's, motoren, boten, karts, golfkarren, etc.

Daarna nog een ruimte vol met Trofeeën en gouden platen. En Natuurlijk zijn (extravagante) kleding niet te vergeten.

Als laatste de Vliegtuigen van hem bezocht, ook daar kun je van binnen alles zien.. de gouden wasbakken, bedden stoelen, tv's noem maar op.

Al met al een schitterende beleving, die ik zeker niet had willen missen..

Na het bezoek aan Graceland willen we Memphis achter ons laten, het is niet de plek waar we ons op ons gemak voelen, en vertrekken via de Brug over de Mississippi rivier al naar Missouri, wat we een deel van Route 66 willen gaan doen. Deze route loopt via Interstate 555 en Route 63 (highway) naar Springfield.

De trip van dik 400 km is niet spannend, en we komen tegen 21.00 uur aan in Springfield Missouri Waar we ons hotel betrekken, en eindelijk de plek hebben om de was te doen, na een week is dat al een hele berg, en de aardige man van het hotel werkt overal aan mee. Dus inmiddels ligt alles weer fris en gevouwen in het koffer...

Het is 00.00....... ik ga slapen

Nashville Naar Memphis Tennessee

Er zijn een aantal gebeurtenissen geweest in de Amerikaanse geschiedenis. Deze zijn er, maar kunnen niet uitgewist worden.

Er is veel over te vinden, en een paar dingen hebben we vandaag bezocht.

Na het ontbijt zijn we richting het zuidwesten van Nashville vertrokken. Daar ligt de Belle Meade. Een vroegere Slaven plantage die tegenwoordig dient als evenementenhal en als wijngoed, het ligt er in een prachtige omgeving, Veel is er nog authentiek, en is te bezichtigingen, We kwamen na het bezoek pas erachter, dat we kaarten moesten kopen.....

De Mansion, Varkensrokerij, slavenhut, alles is te zien, inclusief de geschiedenis ervan.

De slavernij is in Amerika in 1867 afgeschaft. En iedereen die als slaaf werkte, en leefde, was weer "vrij"

Na een uurtje te hebben rond gewandeld en foto's gemaakt, zijn we verder zuidelijk gereden richting Highway 64, omdat we in Pennsylvania niet veel Amish hebben gezien, hopen we hier meer geluk te hebben. We komen in Ethridge bij een Visitor Center, waarin een vrouwtje van 75 werkt, en verteld om de omgeving, we krijgen een kaart waar ze werken en wonen, en maken er een kleine rondtrip......

We worden op ons wenken bediend.. we zien meerdere buggies. en koetsen onderweg met de typerende Geklede mannen en vrouwen erop,

Amish is een groep mensen die oorspronkelijk uit Europa komen, (Nederland/Duitsland en Zwitserland). En nog steeds leven in de stijl van de jaren 1700, geen stroom, geen auto. alles zoals het was. Het zijn mennonieten. Ze werken in de landbouw, of als timmerman.

Ze dragen eenzelfde kleding, en krijgen alleen vanuit dezelfde groep nakomelingen. Na wat wegen afgereden te hebben, verlaten we het dorpje, tanken bij de Shell, nemen een broodje, en vervolgen onze weg via US22 richting Memphis.

Onderweg zien we na een 150 mijl, een museum over de slag van Shiloh, of te wel de Pittsburg Landing.

Een 2daagse slag uit de Burger oorlog die plaatsvond op 6 en 7 april in 1862.

De Federale staten vochten hier heel zwaar tegen de Confederatie staten. Deze laatsten waren tegen het stoppen van de slavernij, En hebben zich met 13 staten (toen nog koloniën), tegen het Federale leger gekeerd.. Wat tot bloedige slagen heeft geleid. in 1865 is het Amendement aangenomen, dat verbood om slaven te hebben, iets waar de zuidelijke staten in o.a. de katoenplantages zeer veel geld aan hebben verdiend. Een aantal van deze plantages zijn zeer mooi bewaard gebleven, in dit verschrikkelijke stukje geschiedenis, zoals de Belle Meade hierboven beschreven.

Het museum bestaat uit een visitorcentre, vanwaar je een autotour kunt maken door het hele slagveld, waar op elk belangrijk punt, monumenten staan. Deze trip is ongeveer 5 mijl lang. Je komt er ook langs plekken met massagraven, want er zijn ontzettend veel mensen gesneuveld, gewond geraakt, maar ook vermist. We hebben deze tour gemaakt, en waren aangenaam verrast van de grootte van het terrein, en het onderhoud ervan, ook de uitleg was schitterend..

Het is inmiddels 17.30, en we moeten nog een stuk naar Memphis, ongeveer 2.5 uur rijden, dus daar zijn we meteen maar aan begonnen. blijkt deze route door de staat Mississippi te lopen, en kunnen we staat 6 bijschrijven op het lijstje. Tegen 20 uur checken we in,, in het hotel, en gaan nog ff naar de Walmart, 3.5 mijl verderop.... Ongelooflijk of niet, we komen daar mensen uit Landgraaf tegen die letterlijk 3 straten verder woonden, en waarvan wij hoorden dat ze ook naar Amerika zouden gaan, echter om ze hier tegen te komen, is best wel knap :).

Na de inkopen zijn we het centrum nog ingereden waar natuurlijk de Sun Studios, de Plek waar Elvis Presley zijn eerste Plaat op nam niet wordt overgeslagen, ook de plek waar Martin Luther King jr. is vermoord (Het Lorraine motel, dat tegenwoordig ook een museum voor de mensenrechten is), hebben we ff gefotografeerd.

We hebben nog Bealestreet aangereden, de straat waar de bluesmuziek ooit begon, BB king had hier bijvoorbeeld zijn eerste optreden. Maar het is er zo druk, dat wij besluiten er niet doorheen te gaan lopen...

Na deze tour besluiten we naar het hotel te gaan, we zijn erg moe, en vallen vlug in slaap....

Vandaar het verhaal in de morgen.